Sprawozdanie z XII Polskiej Konferencji Chemii Analitycznej, Gdańsk, 1-4 lipca 2025

fot. Rajmund Michalski
Polskie Konferencje Chemii Analitycznej (obecnie znane pod skrótem PoKoChA) mają długą i bogatą historię, sięgającą lat 50. XX wieku, kiedy to po II wojnie światowej polska chemia analityczna, podobnie jak inne gałęzie nauki, zaczęła dynamicznie się rozwijać. Obecnie są one organizowane cyklicznie co 3 lata i gromadzą setki uczestników, którzy mają okazję zaprezentować swoje badania w formie plakatów lub podczas wykładów i komunikatów.
Konferencje te odgrywają ważną rolę w integrowaniu środowiska akademickiego oraz przemysłowego, przyczyniając się do rozwoju polskiej chemii analitycznej. Powszechnie uważa się, że chemia analityczna jest ważna także z tego powodu, że jest wykorzystywana w wielu innych dziedzinach nauk, które bez chemii nie mogłyby się rozwijać. Nowoczesne techniki analityczne stosowane w przemyśle, ochronie zdrowia oraz ochronie środowiska mają ogromne znaczenie dla jakości życia i zrównoważonego rozwoju.
Gdańsk miał zaszczyt po raz drugi gościć tę prestiżową konferencję. Jej pierwsza edycja z inicjatywy śp. prof. Jacka Namieśnika, późniejszego rektora Politechniki Gdańskiej, odbyła się tam w 1995 r., po ponad 20-letniej przerwie. Po 30 latach ponownie zostaliśmy zaproszeni do pięknego Gdańska. Tym razem konferencję zorganizowali wspólnie: Katedra Chemii Analitycznej i Katedra Analizy Środowiska Wydziału Chemii Uniwersytetu Gdańskiego oraz Katedra Chemii Analitycznej Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej.
Konferencja nieoficjalnie rozpoczęła się od warsztatów zorganizowanych przez firmy firm Altium („Analizy celowane i niecelowane w badaniach żywności, środowiskowych i metabolomice”), Bionanalytic („Od przygotowania próbki do wyniku: realne wyzwania dla spektrometrii mas”) oraz Shimpol („Zmniejsz koszty i przestoje w pracy – troubleshooting w HPLC”). Podczas 4 dni pełnych wydarzeń wykłady plenarne wygłosili profesorowie: Janusz Pawliszyn („Facilitating High Throughput and On-site Food Contaminants Residue Determinations with Thin Film SPME Technologies”), Ryszard Łobiński („Metalomika: jak spektrometria mas zmieniła podejście do analizy śladowej metali”), Hanna Mazur-Marzec („Metabolity mikroorganizmów wodnych – strukturalna różnorodność i aplikacyjny potencjał”), Tadeusz Górecki („Trudności i wyzwania w analizie nowych zanieczyszczeń środowiska”), Bogusław Buszewski („Rozważania na temat roli fazy stacjonarnej w technikach separacyjnych”) oraz Michał Markuszewski („Farmakometabolomika – nowy kierunek w bioanalityce. Aktualne trendy i wyzwania”). Szczegółowy program konferencji, informator konferencyjny oraz książką abstraktów znajdują się tutaj. W trakcie konferencji mieliśmy okazję wzięcia udziału w 5 sesjach poświęconych bioanalityce i analityce w naukach omicznych; analityce środowiskowej; analityce przemysłowej i procesowej; analityce w kryminalistyce oraz elektroanalityce. Obradom towarzyszyły wystawy licznych firm zajmujących się produkcją i dystrybucją aparatury badawczej i akcesoriów oraz odczynników chemicznych.
Pierwszego dnia konferencji gościliśmy w Filharmonii Bałtyckiej, drugiego na nowoczesnym kampusie Uniwersytetu Gdańskiego, trzeciego w zacnych murach Politechniki Gdańskiej, a ostatniego dnia byliśmy gośćmi Europejskiego Centrum Solidarności. Wtedy to wspólnie podziękowaliśmy panu profesorowi Bogusławowi Buszewskiemu, którego wielu z nas było uczniami, za jego niezłomną pasję do nauki z okazji jubileuszu 50-lecia pracy naukowej. W trakcie tej wzniosłej uroczystości przypomniano nam najważniejsze momenty jego kariery.
Podczas oficjalnego zakończenia konferencji wręczono nagrody za najlepsze wystąpienia i postery. Ale było jeszcze coś na deser. W piątkowy wieczór zostaliśmy zaproszeni do najwyższego budynku w Gdańsku, czyli Olivia Star, gdzie na 34. piętrze miał miejsce niezwykły bankiet. Widoki, atmosfera i menu to był crème de la crème tej znakomicie zorganizowanej i merytorycznej konferencji.
Całe wydarzenie przebiegło w miłej atmosferze i pozwoliło na wymianę doświadczeń oraz nawiązanie współpracy i nowych kontaktów, a przede wszystkim na osobiste spotkania chemików-analityków po 4-letniej przerwie. Ocena merytoryczna i organizacyjna konferencji zasługuje na szczególne uznanie. Poprzeczka dla organizatorów kolejnej PoKoChA (Kraków 2026) jest zawieszona bardzo wysoko.
prof. dr hab. Rajmund Michalski
Instytut Podstaw Inżynierii Środowiska PAN, Zabrze

















