Osady denne – charakterystyka, kryteria oceny stopnia zanieczyszczenia, regulacje prawne oraz zagospodarowanie

Sposoby usuwania osadów dennych

Nadmierne gromadzenie się osadów dennych na dnie zbiorników i rzek może przyczynić się do zmniejszenia ich pojemności [1]. Zgodnie z danymi literaturowymi, utrata pierwotnej pojemności na poziomie 80% może doprowadzić do sytuacji, w której dany zbiornik przestanie pełnić swoje funkcje. W związku z tym podejmowane są odpowiednie działania o charakterze ochronnym oraz renowacyjnym, które mają za zadanie ograniczenie dopływu rumowiska do zbiornika. Działania te polegają głównie na mechanicznym usuwaniu osadów dennych [13].

Wśród głównych metod stosowanych do usuwania nadmiaru osadów dennych ze zbiorników wodnych można wyróżnić [2, 13]:

• wydobywanie osadów dennych z odsłoniętego dna zbiornika przy pomocy koparek,
• powolne spuszczanie wody ze zbiornika, a następnie stopniowe wypłukiwanie osadów dennych,
• mechaniczne pogłębianie zbiornika (bagrowanie) przy pomocy pogłębiarek chwytakowych lub wieloczerpakowych; zasysanie wody z osadami dennymi przy użyciu pogłębiarek ssących itp.

Postępowanie z osadami dennymi

Osady denne wydobyte z dna rzeki oraz innych zbiorników wodnych, zwane urobkiem, poddawane są unieszkodliwianiu (składowanie lub oczyszczanie) lub zagospodarowaniu (na różne cele). O sposobie ich wykorzystania decyduje ich charakterystyka oraz stopień zanieczyszczenia [5]. Najczęściej osady denne stosowane są na cele przyrodnicze lub w budownictwie. Jednakże coraz większą popularność zyskuje również stosowanie tego odpadu w energetyce [14].

Przyrodnicze zagospodarowanie osadów dennych polega na wykorzystaniu tego odpadu do nawożenia i rekultywacji terenów zdeg...