Wszechstronność zastosowania nanotechnologii w życiu codziennym

Dyskusja i wyniki

Kiełki rzepaku stanowią źródło cennych składników odżywczych, wśród których możemy wyróżnić m.in.: witaminy, przeciwutleniacze w postaci związków fenolowych i związki barwne. Wybór skutecznej strategii zaprawiania, oprysków ochronnych wymaga lepszego zrozumienia procesów biochemicznych podtrzymujących kiełkowanie w tym przypadku nasion rzepaku. Wielu badaczy skupia swą uwagę na otrzymaniu wysokiej jakości produktu, zapewniającej jego przydatność do spożycia. W ostatnich latach zbadano skutki oddziaływania nanomateriałów na kiełkowanie i wzrost roślin w celu promocji tych środków i ich wykorzystania w rolnictwie.

Wyniki otrzymane po aplikacji nanocząstek srebra i miedzi na nasiona w wielu publikacjach są sprzeczne. Doświadczenia prowadzone przez naukowców dowodzą, że przedsiewna stymulacja (zaprawianie) nasion nanocząstkami zależy od: rodzaju rośliny, zastosowanych nanocząstek, ilości (stężenia), warunków eksperymentu (np. temperatury) oraz czasu trwania doświadczenia [41, 42].

W swoich badaniach Nair i in. [7] przebadali wzrost siewek różnych roślin. Stwierdzili, że otrzymane wyniki nie są jednoznaczne i zależą od rodzaju i stężenia nanocząstek oraz gatunku rośliny. Badania Lee i in. [43], związane z zastosowaniem nanocząstek miedzi – CuNC – na podłożu agarowym w hodowli fasoli i pszenicy, wykazały większą wrażliwość fasoli na oddziaływanie nanocząstek miedzi niż pszenicy. Stampoulis i in. [44] przebadali wpływ CuNC na wzrost cukinii i wykazali zmniejszenie długości jej korzenia. Podczas wykorzystania nanocząstek srebra – AgNC – w hodowli hydroponicznej do oceny zdolności kiełkowania nasion i długości korzeni cukinii nie wykazano negatywnych skutków. Zastosowanie wymienionych powyżej nanocząstek przyczyniło się do wydłużenia pędu, przy jednoczesnym zmni...