Matrycowe certyfikowane materiały odniesienia – wybrane zagadnienia z perspektywy producenta

Od tego momentu wszystkie nowe produkcje, których materiały są udostępniane na rynku międzynarodowym, są zgłaszane do rozszerzenia zakresu akredytacji Instytutu. Inaczej jest natomiast w przypadku CRM-ów wytwarzanych na bezpośrednie zlecenie i wyłączny użytek danego odbiorcy. Podczas realizacji takiego indywidualnego, małoseryjnego zlecenia, produkcja przebiega dokładnie w taki sam sposób i zgodnie z wymogami normy, natomiast najczęściej nie jest celowe wprowadzanie takiego materiału w zakres akredytacji i przechodzenie kosztownego procesu oceny rozszerzającej i ocen okresowych danego materiału matrycowego. Wówczas z kolei odbiorca ma możliwość auditu i sprawdzenia dokumentacji produkcyjnej w celu potwierdzenia kompetencji producenta.

Biorąc pod uwagę czas potrzebny na wytworzenie nowego CRM-u, można łatwo zauważyć, że w przypadku matrycowych CRM-ów znakomita większość dostępnych na rynku materiałów została wytworzona przed 2016 r., a zatem przed wydaniem normy ISO 17034 [1]. To duże wyzwanie dla producentów. Wielu z nich rozpoczęło programy rewizji wytworzonych wcześniej CRM-ów, poszukując dowodów spełnienia wymagań normy lub wykonując prace mające na celu uzupełnienie rozbieżności. Takie wieloletnie programy rozpoczął m.in. amerykański NIST, ale także Łukasiewicz – IMN. Niemniej jednak należy zauważyć, że najczęściej niezgodności dotyczą braku w dokumentacji producenta formalnych zapisów, które zostały przywołane w normie dopiero w 2017 r., a starsze CRM-y, wraz z certyfikatami i zapisami w nich zawartymi, są fizycznie miarodajnym źródłem odniesienia. Ponieważ sytuacja starszych CRM-ów jest różna, ze względu na różne okresy, w których powstawały, pytania dotyczące ich stosowalności w obecnych realiach akredytowanych systemów jakości najlepiej kierować bezpośrednio do ich producentów.

Badania, pr...