Torfowiska jako archiwa potencjalnie toksycznych pierwiastków z depozycji atmosferycznej

Budowa torfowiska ombrotroficznego

Złoża torfów ombrotroficznych stanowią prawie czystą, naturalną materię organiczną (NOM) oraz posiadają duży potencjał akumulacji znacznych ładunków zanieczyszczeń pochodzenia antropogenicznego, opadających na ich powierzchnię w wyniku suchej (pył, śnieg, grad) i mokrej depozycji (deszcz, mgła). Układ warstw stratygraficznych torfu w niezaburzonym torfowisku ma charakter chronologiczny, co umożliwia ich rekonstrukcję od czasów współczesnych, aż do historycznych. Zanieczyszczenia uwalniane do atmosfery, hydrosfery lub litosfery trafiają do powierzchniowej, natlenionej warstwy torfu (akrotelm). Wskutek pionowego przyrostu złoża warstwa ta zostaje stopniowo przykryta kolejnymi warstwami osadów i włączona do głównej masy złoża (katotelm). W wyniku przyrostu złoża torfowego tworzy się obiekt składający się z dwóch części: akrotelmu i katotelmu, różniących się pod względem właściwościowości fizykochemicznych [33] (rys. 3).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas