Metody oznaczania zawartości białek glutenowych w żywności bezglutenowej
Kwestię produktów bezglutenowych, a dokładnie dopuszczalnego poziomu glutenu, reguluje Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) nr 828/2014. W cytowanym dokumencie podano dozwolone sformułowania dotyczące nieobecności lub zmniejszonej zawartości glutenu w żywności oraz warunki ich stosowania. Zgodnie z tym sformułowanie „bezglutenowy” można stosować wyłącznie, jeśli dana żywność w postaci sprzedawanej konsumentowi końcowemu zawiera nie więcej niż 20 mg/kg glutenu. Sformułowanie „o bardzo niskiej zawartości glutenu” można stosować wówczas, jeżeli zawartość glutenu w żywności składającej się z jednego lub większej liczby składników, lub zawierającej jeden albo większą liczbę składników wytworzonych z ziarna pszenicy, żyta, jęczmienia, owsa lub ich odmian krzyżowych, które zostały specjalnie przetworzone w celu zmniejszenia zawartości glutenu, nie przekracza 100 mg glutenu/kg żywności sprzedawanej konsumentowi końcowemu. Owies znajdujący się w żywności określanej jako bezglutenowa lub o bardzo niskiej zawartości glutenu, musi być specjalnie wyprodukowany, przygotowany lub przetworzony tak, aby uniknąć zanieczyszczenia pszenicą, żytem, jęczmieniem lub ich odmianami krzyżowymi, a zawartość glutenu w ziarnie owsa lub jego przetworów nie może przekraczać 20 mg/kg [14, 15].