Inżynieria wodna dla czystych rzek – naukowcy obliczą trasę plastiku

Naukowcy z Politechniki Gdańskiej i Polskiej Akademii Nauk opracują trasę rozprzestrzeniania się plastikowych śmieci w wodach śródlądowych. Następnie zaproponują rozwiązania, które ograniczą ich odpływ do mórz i oceanów. Na PG powstanie model matematyczny, który wskaże potencjalne miejsca gromadzenia się plastiku w strefie brzegowej. Badania prowadzone są m.in. w Centrum Ekoinnowacji PG, jednej z najnowocześniejszych placówek tego typu w tej części Europy.

Projekt naukowców z Instytutu Geofizyki Politechniki Gdańskiej i Instytutu Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk ma na celu określenie drogi, którą plastikowe butelki i inne odpady z plastiku przemieszczają się w niewielkich rzekach i strumieniach o brzegach porośniętych roślinnością. Celem badań jest odtworzenie tej trasy i wypracowanie rozwiązań, które ograniczyłyby rozprzestrzenianie się plastikowych śmieci w wodach śródlądowych oraz ich odpływ do mórz i oceanów.

– Na PG opracujemy model matematyczny, który umożliwi symulacje numeryczne transportu plastiku w różnych warunkach przepływu wody. Taka wiedza pomoże w szybszy i tańszy sposób prowadzić monitoring wód pod kątem tego rodzaju zanieczyszczeń i zapobiegać ich rozprzestrzenianiu – tłumaczy dr hab. inż. Tomasz Kolerski, prof. PG z Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska, kierownik projektu na uczelni.

­Na Politechnice badania odbywają się m.in. w Laboratorium Hydrauliki w Centrum Ekoinnowacji.

– Całościowe podejście do problemu rozprzestrzeniania się i akumulacji plastiku w rzekach zostanie zrealizowane przez połączenie modelowania, eksperymentów wykonanych w rzeczywistej skali oraz działań monitoringowych. Zagwarantuje to, że wyniki naszych badań będą miały realne przełożenie na obserwowany proces transportu plastiku, a tym samym na poprawę zdrowia rzek – wyjaśnia dr inż. Łukasz Przyborowski z Instytutu Geofizyki PAN, który jest liderem projektu.

Projekt „Badanie mechanizmu transportu odpadów makroplastiku w potoku z roślinnością” otrzymał prawie 590 tys. zł dofinansowania NCN w ramach programu „Sonata 19”.

Laboratorium Hydrauliki – jedyna taka infrastruktura w regionie

– W laboratorium woda trafia do trzech kanałów w obiegu zamkniętym. Znajduje się tu zbiornik o pojemności 150 m3, 6 pomp zatapialnych, kolektor, który poprzez odpowiednie ustawienia przepustnic umożliwia dystrybuuję wody na dowolne stanowiska i jej powrót do zbiornika, specjalny układ do uzdatniania (ozonowania) wody. W laboratorium można symulować różne przepływy, prądy, falowanie. Łącznie można tu zorganizować blisko 20 wymiennych stanowisk umożliwiających badania w warunkach przepływowych czy falowania (generator fal). Prowadzi się tu badania w takich obszarach, jak np. gospodarka wodna, hydraulika, hydrotechnika – wymienia dr hab. inż. Piotr Zima, prof. PG, kierownik Laboratorium Hydrauliki w Centrum Ekoinnowacji PG.

Natomiast więcej o Centrum Ekoinnowacji PG dowiesz się stąd.

Źródło: Politechnika Gdańska

Czytaj także: Biodegradowalne materiały zamiast tworzyw sztucznych