Studenci PK pracują nad metodą leczenia łuszczycy

Łuszczyca to choroba zapalna skóry, z którą zmagają się miliony osób na całym świecie. Nie da się jej wyleczyć całkowicie i trwale, a leczenie polega na łagodzeniu objawów, zapobieganiu nasileniom i nawrotom. Skuteczność terapii postanowili poprawić studenci Politechniki Krakowskiej. Pod opieką naukową dr hab. inż. Katarzyny Bialik-Wąs intensywnie pracują nad nowymi rozwiązaniami w dziedzinie biomateriałów dostarczających leki.

Łuszczyca jest uporczywą i złożoną chorobą autoimmunologiczną. Charakteryzuje się szybką nadprodukcją komórek skóry, a co za tym idzie złuszczonymi, swędzącymi, suchymi i czerwonymi plamami na skórze. Według The National Psoriasis Foundation dotyka ona ok. 125 mln ludzi.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci nastąpił rozwój nowych metod leczenia mających na celu skuteczniejsze łagodzenie jej objawów. Nad jedną z nich pracuje sekcja KN Chemii i Technologii Organicznej „Modyfikowane materiały hydrożelowe do zastosowań biomedycznych”, kierowana przez dr hab. inż. Katarzynę Bialik-Wąs z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh PK. Badana metoda oparta jest na zastosowaniu biomateriałów hydrożelowych zintegrowanych z lekami, które docelowo powinny spełniać rolę opatrunków medycznych, czyli chronić pacjentów przed urazami mechanicznymi skóry oraz wydłużać działanie podawanych miejscowo leków.

Projekt doceniony przez politechniczne laboratorium innowacji

Projekt pt. „Opracowanie modelu badawczego dla wybranych formulacji hybrydowych względem linii komórkowych Psoriasis 3D”, kierowany przez dr hab. inż. Katarzynę Bialik-Wąs, został wybrany w tegorocznej edycji konkursu organizowanego przez politechniczne laboratorium innowacji – FutureLab PK. W ramach projektu studenci biotechnologii Kacper Odziomek i Sandra Komaniecka odbyli staż naukowy w Instytucie Fizyki im. Augusta Chełkowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Zespole Biofizyki Farmaceutycznej, kierowanym przez dr hab. Annę Mrozek-Wilczkiewicz, prof. UŚ. Podczas stażu współpracowali z mgr. Patrykiem Rurką i dr Katarzyną Malarz, prof. UŚ, co umożliwiło im nauczenie się procedur laboratoryjnych z zakresu hodowli komórkowych, a także technik biologii molekularnej. Realizowali również wspomniany projekt, mający na celu zbadanie potencjału aplikacyjnego otrzymywanych biomateriałów z wykorzystaniem zaawansowanych modeli 3D, odtwarzających trójwymiarową strukturę tkanki skóry dotkniętej łuszczycą. Jest to kontynuacja projektu dr hab. inż. Katarzyny Bialik-Wąs „Opracowanie metody otrzymywania biohybrydowych materiałów hydrożelowych inkorporowanych systemem nanonośnik-lek jako wielokompartmentowych opatrunków umożliwiających leczenie Psoriasis” (LIDER/41/0146/L-9/17/NCBR/2018).

Biomateriały badane na liniach komórkowych łuszczycy 3D zawierają substancje czynne wpływające na różnicowanie i proliferację skóry oraz substancje przeciwzapalne i przeciwświądowe. Zmniejszają one stan zapalny i tłumią odpowiedź immunologiczną w obszarach skóry dotkniętych chorobą. A co za tym idzie zmniejszają swędzenie, zaczerwienienie i dyskomfort.

Nie tylko w leczeniu łuszczycy

Otrzymywane formulacje mogą znaleźć zastosowanie nie tylko w leczeniu miejscowym łuszczycy, ale również w przypadku trudno gojących się ran, oparzeń czy innych chorób dermatologicznych. Są projektowane tak, aby zapewnić wilgotne środowisko, które sprzyja gojeniu i regeneracji skóry, a także łagodzić objawy, takie jak swędzenie i pieczenie, jednocześnie chroniąc dotkniętą skórę przed zewnętrznymi czynnikami drażniącymi. Pozwalają one na bezpośrednie dostarczenie leku do obszarów skóry dotkniętych zmianą oraz jego kontrolowane uwalnianie przez określony czas.

Źródło: Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Czytaj także: Naukowcy z IIMCB badają metylację DNA