Nanorurki węglowe – innowacyjne sorbenty w technikach przygotowywania próbek do oznaczania pozostałości farmaceutyków w wodzie
Z kolei wykazano, że dla związków z grupy β-agonistów zastosowanie MWCNT o większej średnicy pozwala na osiągnięcie maksymalnej wydajności procesu ekstrakcji [19]. W publikacji Herrery-Herrery i in. [20] opisano zastosowanie 150 mg utlenionych MWCNT o średnicy zewnętrznej od 110 do 170 nm do izolacji i wzbogacania jedenastu antybiotyków chinolonowych z różnego rodzaju próbek wody. Zastosowanie tego rodzaju sorbentu pozwoliło na uzyskanie efektywności ekstrakcji w zakresie od 62 do 116%, jednakże należy mieć na uwadze, że w tym przypadku MWCNT o innej średnicy zewnętrznej nie zostały przetestowane. Proponowana procedura jest prosta, selektywna, powtarzalna i skuteczna, o czym świadczą uzyskane wyniki badań. Kolejnym istotnym parametrem wpływającym na efektywność ekstrakcji jest ilość sorbentu. Dane literaturowe wskazują, że masa nanomateriału wystarczająca do efektywnej izolacji analitów jest różna, w zakresie od 4 do 150 mg. W publikacji Jakubus i in. przedstawiono efektywną metodę dyspersyjnej ekstrakcji do fazy stałej przy zastosowaniu jedynie 4 mg nanorurek węglowych [21]. Procedurę wykorzystano do izolacji i zatężania farmaceutyków i metabolitów z próbek wód środowiskowych z zachowaniem wysokich odzysków bezwzględnych dla większości badanych [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!