Mikroplastik w środowisku i jego usuwanie w technologiach oczyszczania wody i ścieków

Usuwanie MPs z wody i ścieków

Większość zbiorników wodnych na świecie jest zanieczyszczona mikroplastikami, a ze względu na ich wszechobecność coraz trudniej jest je usunąć ze środowiska wodnego. Aby kontrolować poziom MPs w wodzie, należy z jednej strony powstrzymać lub zminimalizować dalsze ich odkładanie w zbiornikach wodnych, z drugiej natomiast należy usunąć cząstki MPs już obecne w wodzie [26, 27].

Żadna z obecnie stosowanych technologii oczyszczania ścieków czy uzdatniania wody nie jest przeznaczona do usuwania cząstek tworzyw sztucznych, ponieważ technologie te zostały opracowane w celu usuwania i neutralizowania rozpuszczonych i zawieszonych zanieczyszczeń oraz odpadów stałych [28, 29]. Technologie oczyszczania ścieków są powszechnie oparte na procesach mechanicznych, biologicznych i chemicznych, które przy okazji oddzielają również cząstki stałe, w tym MPs, poprzez filtrację lub przyłączanie ich do wytrącanych składników pokarmowych i kłaczków mikroorganizmów [28, 30, 31]. Im skuteczniejsze jest uzdatnianie wody i oczyszczanie ścieków w usuwaniu MPs, tym więcej cząstek jest oddzielanych do osadu, co zwiększa jego potencjał zanieczyszczenia [31, 32]. Osady ściekowe mogą zawierać od 20 do ponad 180 cząstek MPs na gram wysuszonego osadu, w zależności od sposobu gospodarowania osadami i metod oczyszczania [30, 32]. Ze względu na stosunkowo wysoką zawartość fosforu i azotu w wielu krajach osady te są stosowane na gruntach rolnych lub wykorzystywane w architekturze krajobrazu, co stanowi zagrożenie ze względu na ich możliwą toksyczność [33].

Stosowane metody usuwania MPs w procesach uzdatniania wody i w oczyszczaniu ścieków można podzielić na metody fizyczne, chemiczne i biologiczne, w zależności od sposobu oczyszczania [34].