Chorobotwórczość oraz zapobieganie zakażeniom wywoływanym przez rodzaj Aeromonas u ryb i płazów

U gatunków patogennych wyróżnić można szereg czynników wirulencji, które są odpowiedzialne za infekcje [4]. Zalicza się do nich mechanizmy i struktury bakterii, z czego kilka pełni kluczową rolę w procesie patogenezy. Lipopolisacharyd (LPS), rzęski, pili oraz warstwa S stanowią elementy budowy zewnętrznej, które umożliwiają adhezję do komórek gospodarza oraz pełnią rolę w unikaniu odpowiedzi immunologicznej. Do czynników zjadliwości wydzielanych przez rodzaj Aeromonas należą białka zewnątrzkomórkowe. Wliczane są do nich zarówno enzymy, jak i toksyny, które modyfikują działanie organizmu gospodarza. Ze względu na ich różnorodność, zakres funkcji, jakie pełnią, obejmuje m.in.: adhezję, wnikanie do organizmu, unikanie układu odpornościowego, cytotoksyczność. Aeromonas spp. wyposażone są także w systemy sekrecji. Spośród najczęściej występujących systemów wyróżnia się: T2SS, T3SS, T4SS oraz T6SS. Umożliwiają one czynnikom wirulencji bezpośrednie wnikanie do komórki gospodarza oraz uczestniczą w wydzielaniu substancji (np. białka, enzymy). Bakterie z rodzaju Aeromonas posiadają ponadto zdolność do unikania lizy ze strony układu dopełniacza. Wykazano silną korelację między wirulencją szczepów Aeromonas hydrophila a opornością na działanie surowicy ryb [5, 6].

Rys. 1. Wykaz czynników wirulencji dla rodzaju Aeromonas

Chorobotwórczość u ryb