Bezpieczeństwo pożarowe wyrobów budowlanych. Część I ‒ reakcja na ogień

Poszczególne etapy przygotowania próbki do badań ukazano na fot. 3. Tak przygotowaną próbkę zostawia się do związania na 24 godziny w warunkach laboratoryjnych (T = 23 ± 2°C, 50 ± 5% RH), po czym jest rozformowywana i sezonowana w warunkach laboratoryjnych (fot. 4.) do osiągnięcia stałej masy (różnica w masie pomiędzy ważeniami po dobie nie wynosi więcej niż 0,1%). Jeżeli nie ma możliwości zaformowania próbki w postaci walca, istnieje możliwość złożenia jej z krążków wyciętych z danego materiału, o dopuszczalnej dla niego grubości oraz ułożeniu ich jeden na drugim i obwiązaniu drutem grubości do 0,5 mm. Próbki do badania niepalności mają kształt walca o wysokości 50 mm i średnicy 45 mm (fot. 5).

Fot. 4. Próbki w czasie sezonowania do stałej masy w warunkach laboratoryjnych; Fot. Ł-ICiMB, Zakład Gipsu i Chemii Budowlanej

Fot. 5. Typowa, walcowa próbka do badania niepalności wykonana z kleju cementowego

Badanie niepalności można rozpocząć w momencie, kiedy piec jest rozgrzany do 750 ± 5°C i w ciągu 10 minut nie wystąp...